การซิกริลละฮเป็นหมู่คณะพร้อมกันด้วยเสียงดัง

การซิกริลละฮเป็นหมู่คณะพร้อมกันด้วยเสียงดัง

การจัดพิธีซิกริลละฮหมู่   การกระทำแบบนี้มีแบบอย่างจากอัสสุนนะฮหรือไม่ โปรดอ่านรายละเอียดต่อไปนี้

1.อิบาดะฮใดๆที่ศาสนา ได้มีบัญญัติเอาไว้กว้างๆ ไม่เจาะจงเวลา และสถานที่ หากมาจำกัดเวลาหรือสถานที่ โดยมีความเชื่อว่ามีความประเสริฐ กว่า เวลาอื่นหรือสถานที่อื่น สิ่งนั้นคือ บิดอะฮในเรื่องอิบาดะฮ

อิหม่ามอัชชาฏิบีย์ (ร.ฮ) กล่าวถึงตัวอย่างของบิดอะฮว่า

ومنها التزام الكيفيات والهيئات المعينة كالذكر بهيئة الاجتماع على صوت واحد، واتخاذ يوم ولادة النبي صلى الله عليه وسلم عيدا وما أشبه ذلك.

และส่วนหนึ่งจากมัน(จากบิดอะฮอัลอิฎอฟียะฮ)คือ การยึดติดกับบรรดาวิธีการและรูปแบบ ที่ถูกเจาะจง เช่น การซิกริลละฮ ด้วยรูปแบบการชุมนุม (เป็นหมู่คณะ)ด้วยกล่าวพร้อมๆเป็นเสียงเดียว และ การถือเอาวันเกิดนบี ศอ็ลฯ เป็น วันอีด (วันเฉลิมฉลอง) และสิ่งที่คล้ายๆกันกับดังกล่าวนั้น - อัลเอียะติศอม 1/45

2. การซิกริลละฮพร้อมๆกันเป็นหมู่คณะ ด้วยเสียงดัง ไม่มีแบบอย่างจากสุนนะฮและการกระทำของชาวสะลัฟผู้ทรงธรรม

عَنْ أَبِي مُوسَى الْأَشْعَرِيِّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ : كُنَّا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ، فَكُنَّا إِذَا أَشْرَفْنَا عَلَى وَادٍ هَلَّلْنَا وَكَبَّرْنَا ، ارْتَفَعَتْ أَصْوَاتُنَا ؛ فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : ( يَا أَيُّهَا النَّاسُ ، ارْبَعُوا عَلَى أَنْفُسِكُمْ ؛ فَإِنَّكُمْ لَا تَدْعُونَ أَصَمَّ وَلَا غَائِبًا ؛ إِنَّهُ مَعَكُمْ إِنَّهُ سَمِيعٌ قَرِيبٌ ، تَبَارَكَ اسْمُهُ وَتَعَالَى جَدُّهُ )

รายงานจากอบีมูซา อัลอัชอะรีย์ (ร.ฎ) กล่าวว่า พวกเราเคยอยู่พร้อมกับท่านนบี ศอ็ลฯ เมื่อพวกเรามาถึงหุบเขาแห่งหนึ่ง พวกเราก็กล่าวตะฮลีล (กล่าวคำว่า "ลาอิลาฮะอิลลัลละฮ) และกล่าวตักบีร( กล่าวว่า อัลลอฮุอักบัร) ด้วยเสียงอันดัง แล้วท่านนบี ศอ็ลฯ กล่าวว่า (ประชาชนทั้งหลายจงสุภาพอ่อนโยนต่อตัวของพวกท่าน(ด้วยการลดเสียงให้ต่ำขณะขอดุอาอฺ) เพราะแท้จริงพวกท่านไม่ได้ร้องขอต่อผู้ที่หูหนวกและไม่ได้ร้องขอต่อผู้ที่ไม่อยู่(ต่อหน้าพวกเจ้า เพราะ) แท้จริงพระองค์ทรงอยู่กับพวกเจ้า แท้จริงพระองค์ทรงได้ยินและอยู่เคียงพวกเจ้าเสมอ" (อัลบุคอรีย์ เลขที่ 4202, มุสลิม เลขที่ 2704)

3. ส่วนมีการอ้างการซิกริลละฮด้วยเสียงดังหลังจากละหมาดฟัรดูเสร็จนั้น โดยการอ้างรายงานอิบนุอับบาสนั้น มีคำตอบดังนี้

อัลหาฟิซอิบนุหะญัร(ร.ฮ) กล่าวว่า

قَالَ ابْنُ بَطَّالٍ : وَفِي " الْعُتْبِيَّةِ " عَنْ مَالِكٍ أَنَّ ذَلِكَ مُحْدَثٌ . قَالَ : وَفِي السِّيَاقِ إِشْعَارٌ بِأَنَّ الصَّحَابَةَ لَمْ يَكُونُوا يَرْفَعُونَ أَصْوَاتَهُمْ بِالذِّكْرِ فِي الْوَقْتِ الَّذِي قَالَ فِيهِ ابْنُ عَبَّاسٍ مَا قَالَ . قُلْتُ : فِي التَّقْيِيدِ بِالصَّحَابَةِ نَظَرٌ ، بَلْ لَمْ يَكُنْ حِينَئِذٍ مِنَ الصَّحَابَةِ إِلَّا الْقَلِيلُ ، وَقَالَ النَّوَوِيُّ : حَمَلَ الشَّافِعِيُّ هَذَا الْحَدِيثَ عَلَى أَنَّهُمْ جَهَرُوا بِهِ وَقْتًا يَسِيرًا لِأَجْلِ تَعْلِيمِ صِفَةِ الذِّكْرِ ، لَا أَنَّهُمْ دَاوَمُوا عَلَى الْجَهْرِ بِهِ ، وَالْمُخْتَارُ أَنَّ الْإِمَامَ وَالْمَأْمُومَ يُخْفِيَانِ الذِّكْرَ إِلَّا إِنِ احْتِيجَ إِلَى التَّعْلِيمِ .

อิบนุบัฏฏอ็ล ได้กล่าวว่า และในหนังสืออัลอุตบียะฮ (ฟิกฮมัซฮับมาลิกี) รายงานจากมาลิก ว่า การกระทำดังกล่าวนั้น เป็นสิ่งที่ถูกประดิษฐขึ้นใหม่ เขากล่าวว่า ใน ความหมาย(ของหะดิษ)นั้น คือ บอกให้รู้วา แท้จริง บรรดาเศาะหาบะฮ พวกเขาไม่ได้กล่าวเสียงดัง ด้วยการซิกริลละฮ ในเวลาที่อิบนุอับบาสพูด สิ่งที่เขากล่าว เกี่ยวกับมัน "ข้าพเจ้า(อิบนุบัฏฏอ็ล)กล่าวว่า" ในการเจาะจง บรรดาเศาะหาบะฮ นั้น ต้องพิจารณา ยิ่งไปกว่านั้น ไม่ปรากฏว่ามีเศาะหาบะฮในเวลานั้น นอกจากจำนวนน้อย และอันนะวาวีย์ กล่าวว่า "อัชชาฟิอี ได้ให้ความหมายหะดิษนี้ว่า พวกเขาซิกริลละฮเสียงดัง ในเวลาสั้นๆ เพราะต้องการสอนลักษณะ/รูปแบบการซิริลละฮ ไม่ใช่พวกเขาซิกริลละฮด้วยเสียงดังตลอดไป (คือไม่ได้กล่าวเสียงดังเป็นประจำ-ผู้แปล) และ สิ่งที่เป็นทางเลือก คือ แท้จริง ผู้ที่เป็นอิหม่าม และมะอฺมูม ให้เขาทั้งสองซิกริลละฮเบาๆ ยกเว้น เมื่อต้องการที่จะสอน (การซิกริลละฮ) - ดูฟัตหุลบารีย์ เล่ม 2 หน้า 326

สรุปคือ
1.การกล่าวซิกริลละฮเสียงดัง เป็นบิดอะฮในทัศนะอิหม่ามมาลิก
2.ในขณะที่อิบนุอับบาสพูดนั้น บรรดาเศาะหาบะฮไม่ได้กล่าวซิกริลละฮด้วยเสียงดังแล้ว
3. ในการเจาะจงว่าบรรดาเศาะหาบะฮกล่าวซิกริลละฮด้วยเสียงดังนั้น เป็นประเด็นที่ต้องพิจารณา เพราะในเวลานั้น บรรดาเศาะหาบะฮมีจำนวนน้อย
3.ความเข้าใจของอิหม่ามชาฟิอี เกี่ยวกับหะดิษนี้คือ เหล่าเศาะหาบะฮซิกริลละฮเสียงดัง ในเวลาสั้นๆเท่านั้นเพื่อสอนวิธิซิกริลละฮ
4. ตามทัศนะของอิหม่ามชาฟิอีนั้น ให้อิหม่ามและมะอมูมซิกริลละฮเบาๆ ยกเว้นในกรณีที่ต้องการจะสอนวิธีซิกริลละฮ

ชัยค์ท่านมุหัมหมัด เราชีดริฏอ กล่าวว่า

إنه ليس من السنة أن يجلس الناس بعد الصلاة بقراءة شيء من الأذكار ، والأدعية المأثورة ، ولا غير المأثورة برفع الصوت وهيئة الاجتماع

ไม่มีจากอัสสุนนะฮ การที่ผู้คนนั่งหลังละหมาด ด้วยการอ่านสิ่งใดจากบรรดาซิกีร และบรรดาดุอามะฮษูเราะฮ และ อื่นจากดูอามะอฺษูเราะฮ ด้วยเสียงดังพร้อมๆกัน และในลักษณะที่เป็นหมู่คณะ - ฟะตาวา เช็คมุหัมหมัดรอชีด เล่ม 4 หน้า 359

อิบนุอัลหาจญ กล่าวว่า

ينبغي أن ينهى الذاكرون جماعة في المسجد قبل الصلاة، أو بعدها، أو في غيرهما من الأوقات . لأنه مما يشوش بها

สมควรบรรดาผู้ซิกิร เป็นหมู่คณะ จะถูกห้าม ในมัสยิด ก่อนละหมาด หรือหลังจากละหมาด หรือในบรรดาเวลาอื่นจากทั้งสองนั้น เพราะมันเป็นส่วนหนึ่งจากสิ่งที่สร้างความรบกวนด้วยมัน -อิศลาหุลมัสญิด ของอัลกอซิมีย์ หน้า 111
والله أعلم بالصواب
อะสัน หมัดอะดั้ม
8/12/60