เงื่อนไขของการตามผู้นำ
อิบนุอะบิลอิซ (ร.ฮ) ได้กล่าวว่า
فَقَدْ دَلَّ الْكِتَابُ وَالسُّنَّةُ عَلَى وُجُوبِ طَاعَةِ أُولِي الْأَمْرِ ، مَا لَمْ يَأْمُرُوا بِمَعْصِيَةٍ ، فَتَأَمَّلْ قَوْلَهُ تَعَالَى : أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ [ النِّسَاءِ : 59 ] - كَيْفَ قَالَ : وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ ، وَلَمْ يَقُلْ وَأَطِيعُوا أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ ؟ لِأَنَّ أُولِي الْأَمْرِ لَا يُفْرَدُونَ بِالطَّاعَةِ ، بَلْ يُطَاعُونَ فِيمَا هُوَ طَاعَةٌ ...لِلَّهِ وَرَسُولِهِ . وَأَعَادَ الْفِعْلَ مَعَ الرَّسُولِ لِأَنَّ مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ ، فَإِنَّ الرَّسُولَ لَا يَأْمُرُ بِغَيْرِ طَاعَةِ اللَّهِ ، بَلْ هُوَ مَعْصُومٌ فِي ذَلِكَ ، وَأَمَّا وَلِيُّ الْأَمْرِ فَقَدْ يَأْمُرُ بِغَيْرِ طَاعَةِ اللَّهِ ، فَلَا يُطَاعُ إِلَّا فِيمَا هُوَ طَاعَةٌ لِلَّهِ وَرَسُولُهُ .
แท้จริง อัลกิตาบ(อัลกุรอ่าน)และอัสสุนนะฮ ได้แสดงบอกว่า จำเป็นต้องเชื่อฟังต่อผู้นำ(อุลิลอัมริ) ตราบใดที่พวกเขาไม่สั่งให้ทำการฝ่าฝืน (ทำสิ่งที่ผิด) ท่านจงสังเกต คำตรัสของพระองค์ ผู้ทรงสูงส่งที่ว่า “พวกเจ้าจงเชื่อฟังอัลลอฮ ,พวกเจ้าจงเชื่อฟังรอซูล และผู้นำในหมู่พวกเจ้า – อันนิสาอฺ/59 อย่างไรเล่าที่ พระองค์ตรัสว่า “ พวกเข้าจงเชื่อฟังรอซูล โดยที่พระองค์ ไม่ได้ตรัสว่า “وَأَطِيعُوا أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ(และพวกเจ้าจงเชื่อฟังผู้นำในหมู่พวกเจ้า) ? (คำตอบคือ) เพราะผู้นำนั้น พวกเขาจะไม่ถูกให้เป็นเอกเทศด้วยการเชื่อฟัง แต่ทว่า พวกเขาจะถูกเชื่อฟัง ในสิ่งที่พวกเขาเชื่อฟังอัลลอฮและรอซูลของพระองค์เท่านั้น และพระองค์ กล่าวคำกริยา (คำว่า وَأَطِيعُوا) ซ้ำ พร้อมกับคำว่ารอซูล เพราะว่า ผู้ใดเชื่อฟังรอซูล แน่นอน เขาได้เชื่อฟังอัลลอฮแล้ว เพราะแท้จริงรอซูล จะไม่สั่ง ด้วยอื่นจากการเชื่อฟังต่ออัลลอฮ ยิ่งไปกว่านั้น เขา(รอซูล) คือมะอศูม(ผู้ได้รับการคุ้มครองจากความผิด) ในดังกล่าว และสำหรับผู้นำนั้น บางครั้ง เขาสั่ง ด้วยอื่นจากการเชื่อฟังต่ออัลลอฮ ดังนั้น เขาจะไม่ถูกเชื่อฟัง นอกจากในสิ่งที่ เขาเชื่อฟังอัลลอฮและรอซูลเท่านั้น – ดู ชัรหอัลอะกีดะฮอัฏเฏาะหาวียะฮ 2/543
>>>>>>>>
สรุป
1. การเชื่อฟังอัลลอฮและรอซูล เป็นการเชื่อฟังโดยปราศจากเงือนไข
2. การเชื่อฟังผู้นำนั้น เป็นการเชื่อฟังที่มีเงือนไขคือ เชื่อฟังในสิ่งที่ไม่ขัดหรือฝ่าฝืนคำสั่งอัลลอฮและรอซูล
3. อัลลอฮตาอาลา ใช้คำกริยาที่ว่า وَأَطِيعُوا ซ้ำกับคำว่า อัลลอฮ และรอซูล แตไม่ได้ใช้นำหน้าคำว่า อุลิลอัมริ จึงเป็นเครื่องบ่งชี้ว่า การเชื่อฟังผู้นำนั้น ไม่ใช่การเชื่อฟังโดยเอกเทศ แต่เป็นการเชื่อฟังที่มีเงื่อนไข คือ เชื่อฟังในสิ่งที่เขาปฏิบัติตามอัลลอฮและรอซูลเท่านั้น
والله أعلم بالصواب
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น