กฏของสิ่งที่นบีและสะลัฟผู้ทรงธรรมละทิ้งไม่ปฏิบัติ

กฏของสิ่งที่นบีและสะลัฟผู้ทรงธรรมละทิ้งไม่ปฏิบัติ

القاعدة الثالثة: إذا تَرَكَ الرسول صلى الله عليه وسلم فعل عبادة من العبادات، مع كون موجبها وسببها المقتضي لها قائمًا ثابتًا، والمانع منها منتفيًا؛ فإن فعلها بدعة

กฏข้อที่สาม : เมื่อรอซูล ศอ็ลฯ ได้ละทิ้ง การปฏิบัติอิบาดะฮใดๆจากบรรดาอิบาดาต ทั้งๆที่ เหตุผลและสาเหตุของมัน ที่ความต้องการให้ปฏิบัติสำหรับมัน ยังคงอยู่ และ อุปสรรค์ที่มาขัดขวางไม่ให้ปฏิบัตินั้น ไม่มี ดังนั้น แท้จริงการปฏิบัติมัน (การปฏิบัติอิบาดะฮนั้น) คือบิดอะฮ - อัลอิบดาอฺ ของ อาลีมะหฟูซ หน้า 34 และ เกาะวาอิด มะริฟะติลบิดอิ ของ อัลญิซานีย์ หน้า 74
.......
กล่าวคือ อิบาดะฮใดๆที่ท่านนบีละทิ้งไม่ปฏิบัติในสมัยของท่านทั้งที่สิ่งนั้น มีเหตุผลที่จะปฏิบัติ และไม่มีอุปสรรคใดๆมาขัดขวางไม่ให้ปฏิบัติ ดังนั้น การปฏิบัติอิบาดะฮนั้นถือเป็นบิดอะฮ

القاعدة الرابعة: كل عبادة من العبادات، ترك فعلها السلف الصالح من الصحابة والتابعين وتابعيهم، أو نقلها، أو تدوينها في كتبهم، أو التعرض لها في مجالسهم، فإنها تكون بدعة، بشرط أن يكون المقتضي لفعل هذه العبادة قائما، والمانع منه منتفيا

กฏช้อที่ 4 : ทุกๆอิบาดะฮ จากบรรดาอิบาดะฮต่างๆ ที่สะลัฟผู้ทรงธรรม จากบรรดาเศาะหาบะฮ ,บรรดาตาบิอีนและบรรดาผู้เจริญรอยตามพวกเขา ได้ละทิ้งไม่ปฏิบัติมัน หรือ ไม่มีการรายงานมัน หรือ ไม่มีการบันทึกไว้ในบรรดาตำราของพวกเขา หรือ ไม่มีการนำมันมาแสดงในมัจลิส ของพวกเขา แท้จริงมันคือ บิดอะฮ โดยมีเงื่อนไขว่า เหตุผลในการปฏิบัตินี้คงอยู่ และสิ่งขัดขวาง(หรืออุปสรรคใดๆ) ไม่มี - ที่มาได้อ้างแล้ว
..............
เพราะฉะนั้น การอ้างว่านบีไม่ทำ สะลัฟไม่ทำ สามารถทำได้ เป็นการอ้างลอยๆ โดยปราศจากหลักฐานทางวิชาการ

والله أعلم بالصواب
อะสัน หมัดอะดั้ม
5/10/60

สำเนาหนังสือ