เมื่อรู้ว่าผิดก็สายเสียแล้ว

                 มีบางคนมักจะตัดสินปัญหาในสิ่งที่ปฏิบัติเกี่ยวกับศาสนา ว่า  ใครผิดใครถูก  ตายแล้วจะได้รู้กัน  มอบให้อัลลอฮตาอาลาตัดสินเอง   นี่คือ ความคิดที่ไม่ถูกต้อง   เพราะศาสนาสอนให้เราศึกษา   ให้รู้ว่าอะไรดี อะไรไม่ดี   อะไรไรถูก อะไรผิด   อะไรหะรอม อะไรหะลาล  ตอนที่ยังมีชีวิตอยู่     ซึ่งศาสนาได้สอนไว้แล้ว  โดย ผ่านคำสอน ท่านนบี ศอ็ลฯ

ท่านนบี ศอ็ลฯ กล่าวว่า

مَا تَرَكْتُ شَيْئًايُقَرّبُكُمْ اِلىَ اللهِ تَعَالىَ اِلاَّ وَ قَدْ اَمَرْتُكُمْ بِهِ. وَ مَا تَرَكْتُ شَيْئًا يُبْعِدُكُمْ عَنِ اللهِ تَعَالىَ اِلاَّ وَ قَدْ نَهَيْتُكُمْ عَنْهُ. الطبرانى

ไม่มีสิ่งใด ที่ข้าพเจ้าได้ทิ้งไว้ ที่ทำให้พวกท่านได้ใกล้ชิดต่ออัลลอฮ นอกจากข้าพเจ้าได้สั่งพวกท่านด้วยมันแล้ว และไม่มีสิ่งใดที่ทำให้พวกท่านใกลจากอัลลอฮ นอกจากข้าพเจ้า ได้ห้ามพวกท่านจากมันแล้ว –รายโดย อัฏฏฮ็บรอนีย์

صحيح، أخرجه عبد الرزاق في مصنفه: كتاب الجامع – باب القدر، حديث (20100)، وابن أبي شيبة: كتاب الزهد – باب ما ذكر عن نبينا في الزهد (8/129)، والطبراني في المعجم الكبير، حديث (1647)، قال الهيثمي في المجمع: ورجال الطبراني رجال الصحيح، غير محمد بن عبد الله بن يزيد المقرئ، وهو ثقة (8/264).

ถ้าตายไป โดยไม่ศึกษา  เมื่อรู้ว่าผผิด ก็ลับมแก้ตัวไม่ได้แล้ว  พระองค์ได้ตรัสไว้ในอัลกุรอานว่า

حتَّى إذا جاء أحدَكم الموْتُ قالَ ربِّ ارْجِعونِ لعلِّي أعْمَلُ صالِحاً فيما ترَكْتُ كلاَّ إنَّها كلمةٌ هو قائِلُها ومِن ورائِهم برْزَخٌ إلى يومِ يبْعَثون

ความว่า “จนกระทั่งเมื่อความตายได้มาหาคนใดในพวกเขา เขาก็จะกล่าวขึ้นว่า ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ขอพระองค์ทรงให้ข้าพระองค์กลับไปมีชีวิตอีกครั้งหนึ่งเถิด เพื่อข้าพระองค์จะได้กระทำความดีในสิ่งที่ข้าองค์ปล่อยทิ้งไว้ เปล่าเลย มันเป็นเพียงถ้อยคำที่เขากล่าวมันไว้เท่านั้น และเบื้องหน้าของพวกเขานั้นมีโลกบัรซัค จนกระทั่งถึงวันที่พวกเขาจะถูกฟื้นคืนชีพขึ้นมา(ซึ่งพวกเขาจะต้องพำนักอยู่ที่นั่นจนกระทั่งถึงวันกิยามะฮ์)”-อัลมุมินูน/99

แล้วเมื่อรู้ว่าผิดพรากหลังจากเสียชีวิตแล้ว  ก็ไม่มีโอกาสจะกลับมาแก้ตัวอีกแล้ว   เพราะฉะนั้น ควรรู้ว่าอะไรถูก อะไรผิด ก่อนตาย เพื่อจะได้ปรับปรุงตัวเอง และสิ่งที่ผิดพลาด ให้ถูกต้องเสีย

والله أعلم بالصواب