ส่วนหนึ่งจากการปฏิบัติของนบีต่อครอบครัวผู้ตาย

อิหม่ามอัลไฟรูซ อาบาดี อัชชิรอซีย์ กล่าวว่า

وَكَانَتِ الْعَادَةُ أَنْ يُعَزِّيَ أَهْلَ الْمَيِّتِ وَيَأْمُرَهُمْ بِالصَّبْرِ، وَلَمْ تَكُنِ الْعَادَةُ أَنْ يَجْتَمِعُوْا لِلْمَيِّتِ، وَيَقْرَؤُوْنَ لَهُ الْقُرْآنَ، وَيَخْتِمُوْهُ عِنْدَ قَبْرِهِ، وَلَا فِيْ مَكَانٍ آخَرَ، وَهَذَا الْمَجْمُوْعُ بِدْعَةٌ وَمَكْرُوْهٌ.

และเป็นธรรมเนียม(ของท่านนบี)คือ การปลอบใจครอบครัวผู้ตายและสั่งพวกเขาให้อดทน  และ ไม่ได้เป็นธรรมเนียม (ของท่านนบี) ให้พวกเขาชุมนุมที่ผู้ตาย และให้พวกเขาอ่านอัลกุรอ่านให้แก่เขา และ เคาะตัมมัน ณ  กุโบร์ของเขา และในสถานที่อื่นก็ไม่มี  และการชุมนุมกันในลักษณะนี้ คือ บิดอะฮ และมักรูฮ  (สิ่งที่น่ารังเกียจ)- สะฟัรอัสสะอาดะฮ  หน้า  111  เรื่อง
  عادة الرسول صلى الله عليه وسلم في أحوال الميت وأداء حقوقه
والله اعلم بالصواب