วาทกรรมของพวกโง่เขลา

วาทกรรมของพวกโง่เขลา

พวกโง่เขลา เข้าใจว่า ถ้ายืนยันคุณลักษณะของอัลลอฮตาอาลาตามที่ปรากฏในตัวบทที่อัลลอฮและนบี ศอ็ลฯ กล่าวไว้คือ การกุฟุรและคือการเปรียบอัลลอฮกับมัคลูค(ตัชบีฮ) เรื่องนี้ อิหม่ามอัชชันกิฏีย์ ตอบโต้ไว้ดังนี้

وَالْجَاهِلُ الْمُفْتَرِي الَّذِي يَزْعُمُ أَنَّ ظَاهِرَ آيَاتِ الصِّفَاتِ لَا يَلِيقُ بِاللَّهِ لِأَنَّهُ كُفْرٌ وَتَشْبِيهٌ - إِنَّمَا جَرَّ إِلَيْهِ ذَلِكَ تَنْجِيسُ قَلْبِهِ ، بِقَدْرِ التَّشْبِيهِ بَيْنَ الْخَالِقِ وَالْمَخْلُوقِ ، فَأَدَّاهُ شُؤْمُ التَّشْبِيهِ إِلَى نَفْيِ صِفَاتِ اللَّهِ جَلَّ وَعَلَا ، وَعَدَمِ الْإِيمَانِ بِهَا ، مَعَ أَنَّهُ جَلَّ وَعَلَا ، هُوَ الَّذِي وَصَفَ بِهَا نَفْسَهُ ، فَكَانَ هَذَا الْجَاهِلُ مُشَبِّهًا أَوَّلًا ، وَمُعَطِّلًا ثَانِيًا ، فَارْتَكَبَ مَا لَا يَلِيقُ بِاللَّهِ ابْتِدَاءً وَانْتِهَاءً ، وَلَوْ كَانَ قَلْبُهُ عَارِفًا بِاللَّهِ كَمَا يَنْبَغِي ، مُعَظِّمًا لِلَّهِ كَمَا يَنْبَغِي ، طَاهِرًا مِنْ أَقْذَارِ التَّشْبِيهِ - لَكَانَ الْمُتَبَادِرُ عِنْدَهُ السَّابِقُ إِلَى فَهْمِهِ : أَنَّ وَصْفَ اللَّهِ جَلَّ وَعَلَا ، بَالِغٌ مِنَ الْكَمَالِ ، وَالْجَلَالِ مَا يَقْطَعُ أَوْهَامَ عَلَائِقِ الْمُشَابَهَةِ بَيْنَهُ وَبَيْنَ صِفَاتِ الْمَخْلُوقِينَ ، فَيَكُونُ قَلْبُهُ مُسْتَعِدًّا لِلْإِيمَانِ بِصِفَاتِ الْكَمَالِ وَالْجَلَالِ الثَّابِتَةِ لِلَّهِ فِي الْقُرْآنِ وَالسُّنَّةِ الصَّحِيحَةِ ، مَعَ التَّنْزِيهِ التَّامِّ عَنْ مُشَابَهَةِ صِفَاتِ الْخَلْقِ عَلَى نَحْوِ قَوْلِهِ : لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ وَهُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ

...

คนเขลาที่ชอบเอาเรื่องโกหกป้ายสี(คนอื่น) ที่เข้าใจว่า ความหมายตามตัวบทของบรรดาอายาตสิฟาต(อายะฮที่กล่าวถึงคุณลักษณะของอัลลอฮ) ที่ปรากฏนั้น ไม่เหมาะสมกับอัลลอฮ เพราะมันเป็นการกุฟูรและเป็นการตัชบิฮ(หมายถึงนำอัลลอฮไปเปรียบว่าคล้ายคลึงกับมัคลูค) ความจริง เขาถูกดึงไปหาสิ่งดังกล่าว ด้วยหัวใจที่สกปรก ด้วยความสกปรกของการตัชบิฮ ระหว่างผู้สร้างกับผู้ถูกสร้าง และความเหลวไหลของตัชบิฮนั้น ส่งผลให้เขาปฏิเสธ สิฟัตอัลลอฮ ผู้ทรงสูงส่ง ทรงเลิศยิ่ง และ(มีผลทำให้เขา)ไม่ศรัทธามัน ทั้งๆที่อัลลอฮทรงผู้ทรงสูงส่ง ทรงเลิศยิ่ง ได้พรรณนาคุณลักษณะด้วยมันแก่ตัวของพระองค์เอง ดังนั้น คนโง่เขลา ผู้นี้ เริ่มต้นเขาก็เป็นผู้ที่ตัชบิฮ(หมายถึงนำอัลลอฮไปเทียบกับมัคลูค) แล้วสุดท้ายเขาเป็นผู้ปฏิเสธสิฟัตอัลลอฮ เพราะเขาได้กระทำในสิ่งที่ไม่บังควรต่ออัลลอฮ ตั้งแต่เริ่มแรกและตอนจบ และถ้าหัวใจของเขารู้จักอัลลอฮ และให้เกียรติต่อพระองค์ ตามสมควร(และหากหัวใจของเขา)สะอาดจากการตัชบิฮที่สกปรก แน่นอน สิ่งที่ทำให้เขาเข้าใจทันที่คือ “แท้จริง การพรรณนาสิฟัตของอัลลอฮนั้น มีความสมบูรณ์ และสูงส่ง เกินสิ่ง(ที่มนุษย์)จินตนาการ ที่ไปเกี่ยวข้องกับการเปรียบเทียบระหว่างพระองค์กับบรรดาสิฟัตมัคลูค หัวใจของเขาก็พร้อมที่จะศรัทธาต่อสิฟัตต่างๆที่สมบูรณ์และสูงส่ง ที่เป็นที่ยืนยันแก่อัลลอฮ ในอัลกุรอ่านและอัสสุนนะฮที่เศาะเฮียะ พร้อมกับให้ความบริสุทธิ์อย่างสมบูรณ์ จากการคล้ายคลึงกับบรรดาสิฟัตมัคลูค ดังที่ทรงตรัสไว้ว่า
“ไม่มีสิ่งใดเสมอเหมือนพระองค์ พระองค์คือผู้ทรงได้ยิน ทรงเห็นยิ่ง
- ตัฟสีรอัฎวาอุลบะยาน เล่ม 2 หน้า 319-310

 

@@@@@

วาทกรรกมของการมโนจริตและจินตนาการว่า ถ้าเชื่อตามตัวบท เป็นการตัชบีฮ(การเปรียบอัลลอฮกับมัคลูค) ในที่สุดก็ก็ปฏิเสธคุณลักษณะอัลลอฮ -วัลอิยาซุบิลละฮ

والله أعلم بالصواب

อะสัน หมัดอะดั้ม
21/3/60